اشنا بودم وبیگانه خطابم کردند                  عاشقت بودم ودیوانه خطابم کردند                                                          
                  

گفتم اي يار      گفت زهر مار      گفتم ازدوري توبيمارم           

                                              
                            گفت به جهنم مگرمن پرستارم    

 چه زود از ياد بردی چه زود از خاطرت رفت
که من به يادت زنده بودم
که عشق را برایت معنا دادم
چه زود فراموش کردی
دلم را بخاطر تو از یاد برده بودم
وای بر تو
که چه زود از یاد بردی
قلبم را به اجبار به نامت کرده بودم
و وای بر من
که چه زود فراموش شدم
نمی دانم خاطرت هست یا که آنرا نیز فراموش کردی که من تنها با صدای تو آرام بودم
نميدانم يادت هست
تمام راهم را براي تو آواز مي كردم
ميدانم ديگر هيچ يادت نيست
من همان تنهاي آواره اي خواهم شد
كه تو مرا يافته بودي